Oparzenie to efekt uszkodzenia skóry, głębiej położonych tkanek a nawet narządów na skutek miejscowego oddziaływania wysokiej temperatury, energii elektrycznej, promieni słonecznych, jonizujących, laserowych, substancji chemicznych.

Oparzenia termiczne to uszkodzenia ciała będące efektem zetknięcia skóry z gorącym przedmiotem (np. z żelazkiem, kaloryferem, pokrywką), płynem (np. z poparzenia gorącym mlekiem czy zupą), bądź parą wodną czy bezpośredniego kontaktu z płomieniem. Objawami oparzenia termicznego są zaczerwienienie skóry, ból, pęcherze, obrzęk. W skrajnych przypadkach może dojść do wstrząsu a nawet utraty przytomności.

W zależności od głębokości oparzenia dzieli się na trzy stopnie:

Oparzenie I stopnia – obejmuje tylko naskórek, objawia się jako zaczerwienienie i obrzęk

Oparzenie II stopnia – obejmuje naskórek i część skóry, objawia się jako obrzęk, pęcherze, częściowa martwica naskórka. W tych miejscach odczuwalny jest ból, skóra jest wrażliwa na dotyk i ruch powietrza. Przydatki skórne (zwłaszcza mieszki włosowe) pozostają nieuszkodzone, co jest bardzo istotne w momencie regeneracji poparzonych miejsc – naskórek odradza się właśnie poprzez podział komórek nabłonkowych mieszków włosowych.

Oparzenia III stopnia – obejmuje całą grubość skóry, niszcząc przydatki skórne, objawia się suchymi, białymi lub szarawymi zwęglonymi, woskowatymi ranami. W tych miejscach nie odczuwa się bólu, nie ma żadnych reakcji na dotyk. Pozostają rozległe i głębokie blizny.

LECZENIE

W przypadku oparzeń lekkich (I i II stopnia) należy jak najszybciej schłodzić uszkodzoną skórę zimną wodą, następnie zastosować odpowiednie maści, aerozole i okłady przeciwzapalne zalecane przez lekarza. Na oparzenie ciężkie (III stopnia) należy założyć jałowy opatrunek i jak najszybciej skonsultować się z lekarzem.

Oparzenia promieniami UV 

To nasilony odczyn rumieniowy będący efektem zbyt długiej ekspozycji na promienie UVB widma światła słonecznego, objawiający się rumieniem, pieczeniem, obrzękiem, pęcherzami i ogólnym podrażnieniem skóry w miejscu oparzenia.

Objawy oparzenia wywołane opalaniem na słońcu występują od 1 do 4 godzin po nasłonecznianiu.

Regularne kąpiele słoneczne (zarówno te na plaży, jak i w solarium) są zdrowe, o ile zażywane są z umiarem. Podtrzymują dobre samopoczucie, poprawiają koloryt skóry, a przede wszystkim sprawiają, że w organizmie wytwarzana jest witamina D3, która zapewnia poprawną i wydajną pracę układu immunologicznego chroniącego przed chorobami, jest najważniejszym czynnikiem regulującym przemiany wapnia w organizmie, znana jest jako hormon szczęścia.

Ważne jest jednak, żeby opalać się świadomie i z umiarem. Przyczyną poparzeń promieniami UV są słaba odporność genetyczna skóry na ochronę UV, zbyt długi czas opalania. Nasz organizm wyposażony jest w specjalny system ochrony przed promieniami UV, który alarmuje nas o tym, że ma ich dość. Objawia się to rumieniem i pieczeniem, po którym skóra powinna zdecydowanie odpocząć od naświetlania promieniami ultrafioletowymi.

Solaria imitują promienie słoneczne, niestety często z dużo gorszym efektem końcowym – lampy w nich używane są często zbyt mocne, promienie UV są nieodpowiednio dobrane do skóry (każdy z nas ma inną skórę, dlatego natężenie promieni UV powinno być dobierane indywidualnie za pomocą specjalnego urządzenia). Chęć uzyskania brązowej skóry w jak najszybszym czasie prowadzi najczęściej do poparzeń. Opalanie powinno być bowiem procesem długotrwałym, zgodnie z naturą skóry, i opartym na umiejętnym dozowaniu promieni UV. Łączny czas opalania się na solarium nie powinien przekraczać godziny rocznie, z kolei najbezpieczniejsza dawka słońca na plaży to ok. 39 minut (przy fototypie 2., przy pięknej pogodzie w godzinach południowych).

Po wystąpieniu pierwszych objawów poparzenia (zaczerwienienie) powinno się natychmiast zaprzestać dalszej ekspozycji na promienie UV i odczekać aż do całkowitej regeneracji naskórka. W przeciwnym razie, jeśli podczas odtwarzania zniszczonych komórek skóry poddamy ją ponownemu napromienianiu, może dojść do głębszych jej uszkodzeń. Po lekkim poparzeniu promieniami UV można się ponownie opalać (na słońcu bądź na solarium) dopiero po 2-3 dniach, jeśli poparzenie było większe – nawet po tygodniu.